Καλλιέργεια τεύτλων στο ανοιχτό χωράφι: κανόνες φροντίδας για την απόκτηση γλυκών και μεγάλων καλλιεργειών ρίζας

Έτσι αποδεικνύεται ότι μαζί με καρότα, οι αρχάριοι κάτοικοι του καλοκαιριού έχουν συχνά προβλήματα με την καλλιέργεια τεύτλων. Πράγματι, η φροντίδα των υπόγειων ριζών καλλιεργειών είναι διαφορετική από την καλλιέργεια φυτών "υπεράνω" όπως οι ντομάτες και τα αγγούρια.

Ωστόσο! Τα τεύτλα είναι σίγουρα πιο εύκολο να αναπτυχθούν από τα καρότα, επειδή μπορούν να μεταμοσχευτούν αρχικά σπορόφυτα... Και δεν επιτίθεται καρότο μύγα.

Στη συνέχεια, θα λάβετε όλες τις βασικές πληροφορίες και συστάσεις σχετικά με τον τρόπο φροντίδας των τεύτλων στο ανοιχτό χωράφι, έτσι ώστε η συγκομιδή να σας ευχαριστήσει τόσο με την ποσότητα και την ποιότητά της, δηλαδή τη γλυκύτητα των ριζικών λαχανικών.

Παρεμπιπτόντως! Ο ιστότοπος περιέχει υλικό γιαπότε και πώς να σπείρετε σπόρους τεύτλων σε ανοιχτό έδαφος την άνοιξη καιτο φθινόπωρο (πριν από το χειμώνα).

Γεωργική τεχνολογία για την καλλιέργεια τεύτλων στον ανοιχτό τομέα: βασικά μέτρα φροντίδας

Εάν η φύτευση τεύτλων πραγματοποιήθηκε σωστά, τότε οι φιλικοί βλαστοί θα εμφανιστούν ήδη την 4η-6η ημέρα.

Πώς να φροντίζετε τα τεύτλα; Τώρα θα μάθετε τα πάντα.

Αραίωση

Η ανάγκη για αραίωση τεύτλων εξηγείται από το γεγονός ότι 2-3 νεαροί βλαστοί εμφανίζονται ταυτόχρονα από έναν σπόρο τεύτλων (επομένως, οι σπόροι του καλούνται επίσης "σπειράματα"). Με άλλα λόγια, εάν δεν το αραιώσετε, απλά δεν θα έχει αρκετό χώρο για φυσιολογική ανάπτυξη και οι ρίζες θα μεγαλώσουν.

Παρεμπιπτόντως! Υπάρχει επίσης ένα βλαστάρι τεύτλων (ποικιλίες Mona, Monica), το οποίο είναι πάντα γραμμένο στη συσκευασία. Μπορεί να φυτευτεί αμέσως στην απαιτούμενη απόσταση και να μην αραιωθεί πλέον.

Κατά κανόνα, τα τεύτλα αραιώνονται σε 2 στάδια (αλλά μπορείτε και σε 1):

Λεπτό Τα παντζάρια είναι απαραίτητα μόνο μετά το πότισμα (ή τη βροχή) και κατά προτίμηση σε συννεφιά.

• Πρώτη φορά Τα τεύτλα πρέπει να αραιωθούν στη φάση των πρώτων 2-4 αληθινών φύλλων, όταν το ύψος τους είναι περίπου 8-10 εκατοστά. Πρώτα απ 'όλα, πρέπει να αφαιρέσετε τα πιο αδύναμα φυτά και εκείνα που μεγαλώνουν πολύ κοντά (και δεν χρειάζεται να τα πετάξετε, μπορείτε απλά να τα μεταμοσχεύσετε σε άλλο κρεβάτι). Μετά την πρώτη αραίωση, η απόσταση μεταξύ των ριζών πρέπει να παραμείνει εντός 3-5 εκατοστών.

Κατ 'αρχήν, μπορείτε να το κάνετε με ένα αραίωμα, αφήνοντας αμέσως μόνο ισχυρά φυτά σε απόσταση 8-15 cm το ένα από το άλλο.

• Δεύτερη αποδεκατισμός πραγματοποιείται στη φάση του αρχικού σχηματισμού της ρίζας (δηλαδή, περίπου τον Ιούλιο, όταν τα φύλλα είναι πάνω από 12-15 cm). Θα πρέπει να απομένει μια απόσταση περίπου 8-10 εκατοστών μεταξύ των ριζικών καλλιεργειών (μερικοί καλλιεργητές αφήνουν ακόμη και έως 15 εκατοστά: με αυτόν τον τρόπο τα τεύτλα θα είναι μεγαλύτερα), αφαιρώντας όλα τα πυκνά αναπτυσσόμενα φυτά και εκείνα που σας φαίνεται να είναι "λάθος" ή άρρωστα.

Συμβουλή! Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αραιωμένα νεαρά λαχανικά ρίζας για φαγητό.

Νομίζω! Ωστόσο, τα μεγάλα τεύτλα δεν είναι πολύ βολικά στη χρήση (για παράδειγμα, δεν συνιστάται η κοπή τους κατά το μαγείρεμα). Γιατί λοιπόν είναι τόσο απαραίτητη; Κατά συνέπεια, πρέπει να αραιώσετε με σύνεση, χωρίς να κάνετε πολύ μεγάλες αποστάσεις μεταξύ των φυτών, ώστε να μην μεγαλώνουν.

Πότισμα

Το πρώτο άφθονο πότισμα των τεύτλων γίνεται συνήθως μετά την πρώτη αραίωση. Στη συνέχεια, πρέπει να ποτίζετε περίπου μία φορά την εβδομάδα (5-7 ημέρες), δηλαδή σπάνια. Είναι άλλο θέμα εάν η ζέστη του Ιουλίου είναι ενεργοποιημένη: κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου πρέπει να ποτίζετε πιο συχνά. Αξίζει να σταματήσετε το πότισμα των τεύτλων περίπου 1-2 εβδομάδες πριν συγκομιδή.

Παρεμπιπτόντως! Τα τεύτλα μπορούν να ποτίζονται με ψεκασμό, δηλαδή στην κορυφή των κορυφών, έτσι ώστε το φύλλωμα να δέχεται υγρασία.

Εάν τα τεύτλα δεν έχουν αρκετή υγρασία, τότε τα φρούτα θα γίνουν μικρά, χονδροειδή και άγευστα.

Ωστόσο, εάν τα τεύτλα σχηματίσουν και αναπτύξουν μια πολύ μακρά, λεπτή ρίζα, θα είναι σε θέση να φτάσουν οι ίδιοι στην υγρασία (= εκχυλίζονται)

Εμπλουτισμός, χαλάρωση και βοτάνισμα

Σε αντίθεση με τα καρότα, τα τεύτλα είναι συνήθως μην στρωθείς.

Ωστόσο, για να διατηρήσετε καλύτερα την υγρασία, μπορείτε ελαφρώς (1-2 εκατοστά στρώματα) να ανοίξετε τα κλίτη πριονίδια ή τύρφη.

Επομένως, σχεδόν αμέσως μετά τη βλάστηση, χρειάζεστε χαλαρώστε τους διαδρόμους (ακόμη περισσότερο αν βρέχει) έτσι ώστε ο αέρας να ρέει καλά στις ρίζες.

Και αμέσως αφαιρέστε τα ζιζάνια... Οι ρίζες γενικά δεν τους αρέσει να καλλιεργούνται σε ανταγωνιστικό περιβάλλον.

Συμβουλή! Είναι βολικό να συνδυάσετε το ζιζάνιο με την αραίωση.

Λίπασμα επιφάνειας

Εάν δεν γεμίσατε αρχικά το έδαφος με επαρκή ποσότητα οργανικής ύλης (γενικά, κάνατε το σωστό) και ορυκτά λιπάσματα, τότε για την επιτυχή καλλιέργεια τεύτλων θα πρέπει να το ταΐσετε αρκετές φορές.

Ωστόσο! Τα τεύτλα, μαζί με τα κρεμμύδια, δεν λατρεύουν την υπερβολική οργανική ύλη και αρχικά εδάφη πλούσια σε άζωτο.

Μπορείτε να ταΐσετε τεύτλα κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου σύμφωνα με το ακόλουθο σχήμα:

• Πρώτη σίτιση (συνήθως γίνεται μετά το σχηματισμό των πρώτων αληθινών φύλλων και της πρώτης αραίωσης) — νιτρικός... Τις περισσότερες φορές, χρησιμοποιούνται διάφορες οργανικές εγχύσεις, για παράδειγμα, βότανα ή έγχυση μουλεϊνών ή περιττωμάτων κοτόπουλου.Αλλά μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε λιπάσματα ορυκτού αζώτου όπως νιτρικό αμμώνιο ή ουρία... Αρκούν 1-2 σάλτσες (μετά από 7-10 ημέρες).
• Η επόμενη σίτιση των τεύτλων γίνεται μόνο μετά πώς θα ξεκινήσει η καρποφορία (για παράδειγμα, μετά τη δεύτερη αραίωση, δηλαδή από περίπου τον Ιούλιο). Τώρα το φυτό χρειάζεται περισσότερο κάλιο, που σημαίνει ότι τα τεύτλα μπορούν να τρέφονται ξύλινη τέφρα, θειικό κάλιο, ή ακόμη και χλωριούχο κάλιο και άλας καλίου. Επιπλέον, τέτοιες σάλτσες μπορούν να γίνουν 2-3 (μετά από 10-14 ημέρες), με την τελευταία 3-4 εβδομάδες πριν από τη συγκομιδή.

Παρεμπιπτόντως! Τα παντζάρια είναι πολύ λατρεύει το αλκαλικό έδαφος, λοιπόν, η λύση ξύλινη τέφρα - αυτό είναι ένα ιδανικό κορυφαίο ντύσιμο κατά την περίοδο της ανάπτυξής του (εκτός από το κάλιο, περιέχει φωσφόρο και βόριο).

Επίσης, τα τεύτλα ανέχεται τέλεια χλωριούχα λιπάσματα, επομένως, για σίτιση ποτάσας, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε χλωριούχο κάλιο.

 

• Επίσης, δεν θα είναι περιττό να φτιάξετε ένα διατροφή φωσφόρου, για παράδειγμα, έγχυση υπερφωσφορικό (εάν δεν εφαρμόσατε αρχικά στον κήπο φωσφορικά λιπάσματα).

Και επίσης τα τεύτλα έχουν μεγάλη ανάγκη στο πευκοδάσος... Επομένως, μπορείτε να κάνετε φύλλωμα (με φύλλα) διατροφή βορίου, για παράδειγμα, με λίπασμα "Mag-Bor" ή με τη βοήθεια του "Βορικό οξύ" Υπάρχει επίσης ένα πολύπλοκο ορυκτό λίπασμα όπως το "Borofoska".

Σημείωση! Χωρίς αρκετό μπορα το λαχανικό ρίζας μπορεί να αναπτυχθεί σε κοίλη μέση ή ο πυρήνας να γίνει σκοτεινός (λένε επίσης "σάπια καρδιά").

Από το νερό σε παντζάρια για να τα κάνουν πιο γλυκά

Αν θέλετε τα παντζάρια να είναι γλυκό, για να αυξήσει την περιεκτικότητα σε ζάχαρη, πρέπει να κορεστεί το χώμα με νάτριο. Για παράδειγμα, στις αρχές Ιουλίου μπορείτε 1 φορά ποτίστε τα τεύτλα με άλμη (με ρυθμό 1-2 κουταλιές της σούπας ή 20-30 γραμμάρια επιτραπέζιου αλατιού ανά 10 λίτρα νερού).

Σπουδαίος! Μια μικρή συγκέντρωση αλατιού δεν θα προκαλέσει αλατότητα στο έδαφος.

Ιδέα! Εάν φοβάστε απόλυτα την αλάτωση του εδάφους, χρησιμοποιήστε μαγειρική σόδα - περιέχει επίσης πολύ νάτριο. Καλύτερα ακόμα, ζωοτροφές Χαλικό νάτριο.

Και μην ξεχνάτε ότι το κάλιο (ειδικά το χλωρίδιο) και βόριο αυξάνουν επίσης τη γλυκύτητα και την τρυφερότητα των ριζικών λαχανικών.

Προβλήματα με την καλλιέργεια τεύτλων

• Εάν τα τεύτλα δεν μεγαλώνουν (αναπτύσσονται άσχημα) και αυτά τα φύλλα γίνονται κόκκινα (ευθύς γίνομαι μπορντό), τότε, πιθανότατα, έχετε υπερβολικά όξινο έδαφοςκαι τεύτλα όπως αλκαλικά. Μπορείτε να απενεργοποιήσετε γρήγορα το έδαφος, για παράδειγμα, χύνοντάς το με διάλυμα τέφρας.

Ωστόσο! Εάν γνωρίζετε ότι έχετε υπερβολικά όξινο έδαφος, τότε πρέπει να αποξειδωθεί πλήρως το φθινόπωρο, για παράδειγμα, προσθέτοντας ασβεστόλιθο ή αλεύρι δολομίτη.

• Εάν τα τεύτλα τα κάτω φύλλα γίνονται κίτρινα, τότε πιθανότατα είναι έλλειψη ή υπερβολική υγρασία (σχετίζεται με βαριά εδάφη), μπορεί επίσης να είναι σύμπτωμα έλλειψη καλίου ή φωσφόρου... Ωστόσο, εάν πλησιάζει το τέλος της σεζόν και η συγκομιδή, αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό.
• Εάν τα τεύτλα αδύναμα ωχρά φύλλα μέσα στην έξοδο, τότε το φυτό βιώνει σαφώς ανεπάρκεια αζώτου.
• Εάν τα τεύτλα σκληρός (έχει "τρίχες" μέσα), τότε, πιθανότατα, αυτό συνέβη λόγω έλλειψη καλίου (Αυτό είναι ιδιαίτερα κοινό στο πλαίσιο της περίσσειας αζώτου). Και πάλι, ταΐζετε συχνότερα με ανόργανα λιπάσματα τέφρας ή ποτάσας.

Ασθένειες και παράσιτα

• Κερκοσπόρωση (η πιο συνηθισμένη νόσος των τεύτλων) - εκδηλώνεται στο δεύτερο μισό της καλλιεργητικής περιόδου σε ήδη αναπτυγμένα φύλλα με τη μορφή στρογγυλών κηλίδων ανοιχτού καφέ ("λευκού") χρώματος με κόκκινο-καφέ περίγραμμα. Βιολογικοί παράγοντες όπως Φιτοσπορίνη, Gamair, Trichodermin. Επίσης, οι φυτεύσεις από αυτή τη μυκητιακή νόσο μπορούν να αντιμετωπιστούν με παρασκευάσματα που περιέχουν χαλκό (Hom, Oxyhom, υγρό μπορντό).

• Ψώρα - εκδηλώνεται με τη μορφή αναπτύξεων στη φλούδα των ριζών. Τα μέσα πρόληψης και ελέγχου είναι παρόμοια (Fitosporin, Gamair, Trichodermin).

• Fomoz - μια άλλη μυκητιακή ασθένεια κάπως παρόμοια με τη Cercospora, αλλά τα σημεία σε αυτήν την περίπτωση είναι μεγαλύτερα και έχουν κίτρινο-καφέ χρώμα.Οι μέθοδοι πρόληψης και ελέγχου παραμένουν αμετάβλητες (Fitosporin, Gamair, Trichodermin).

Παρεμπιπτόντως! Χύστε τα κρεβάτια Φιτοσπορίνη (σύμφωνα με τις οδηγίες) ως προφύλαξη από μυκητιασικές ασθένειες, είναι δυνατό από την άνοιξη έως το φθινόπωρο (δηλαδή σε μια ζεστή χρονική περίοδο).

Κατά κανόνα, τα παράσιτα (μύγες τεύτλων, αφίδες, νηματώδεις, γυμνοσάλιαγκες) σπάνια προσβάλλουν τα τεύτλα. Ενάντια σε αυτά τα παράσιτα μπορείτε να χρησιμοποιήσετε σκόνη καπνού και ξύλινη τέφρα, ξεσκονίζοντας τα κρεβάτια μαζί τους.

Συγκομιδή και αποθήκευση τεύτλων

Φυσικά, πρέπει να έχετε χρόνο για να μαζέψετε τα τεύτλα πριν από την έναρξη του παγετού. Επιπλέον, η καθυστέρηση των προθεσμιών θα οδηγήσει στη συσσώρευση υπερβολικής ποσότητας νιτρικών αλάτων στη ρίζα, η οποία δεν επιτρέπεται. Ωστόσο, δεν πρέπει να βιάζεστε να συγκομίζετε τη σοδειά - τα τεύτλα δεν θα πάρουν γλυκύτητα. Όλα πρέπει να γίνουν εγκαίρως.

Παρεμπιπτόντως! Ο ιστότοπος έχει ήδη ένα άρθρο σχετικά με πότε και πώς να αφαιρέσετε τα παντζάρια από τον κήπο για αποθήκευση.

Έχετε συλλέξει την περικοπή, τώρα θέλετε να την στείλετε στο χώρο αποθήκευσης.

Σπουδαίος! Βρείτε λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με τρόπους αποθήκευσης τεύτλων μετά τη συγκομιδή μπορείς σε αυτό το υλικό.

Στην πραγματικότητα, ακόμη και ένας αρχάριος στην κηπουρική είναι σε θέση να καλλιεργήσει μια καλλιέργεια γλυκών και μεγάλων ριζών, η οποία θα αποθηκευτεί τέλεια μέχρι το νέο έτος (ή ίσως μέχρι την άνοιξη). Για να το κάνετε αυτό, απλά πρέπει να φροντίσετε σωστά τα τεύτλα: εκτελέστε έγκαιρο πότισμα, τακτική χαλάρωση του εδάφους, αφαιρέστε τα ζιζάνια και τα ταΐζετε σωστά.

Βίντεο: πώς να μεγαλώσετε μεγάλα τεύτλα